《滑稽传题词四绝》

dòu sǎ yì zuì shí yì zuì, dào xīn wéi zuò píng děng guān.斗洒亦醉石亦醉，到心惟作平等观。cǐ zhōng xiāo xī yǒu yíng yuè ròu, chūn mèng yī jiào qiū fēng hán.此中消息有盈（月肉），春梦一觉秋风寒。zhōng yuán yī shì duō tīng zī, zòng héng yǔ hé bēi shā wéi.中原一士多厅姿，纵横宇合卑莎维。rén yán bì xiào zài xū méi, máng máng xīn shì chóu shéi zhī.人言毕肖在须眉，茫茫心事畴谁知。yīng wǔ cì rén gōng qù yǔ, dù juān wàng dì qī chūn xīn.婴武伺人工趣语，杜鹃望帝凄春心。tài píng gē wǔ qiě pāo què, lái xiàng shén zhōu kài lù shěn.太平歌舞且抛却，来向神州忾陆沈。nán shān dòu miáo féi fù féi, běi shān yuán hè fēi fù fēi.南山豆苗肥复肥，北山猿鹤飞复飞。wǒ yù dǎo hǎi chéng fēng guī, qióng lóu gāo chù xié yáng wēi.我欲蹈海乘风归，琼楼高处斜阳微。