《秋柳》

shén xī fēng chuī lǜ suí dī shuāi liǔ, jiāng shān yī jiù.甚西风吹绿隋隄衰柳，江山依旧。zhǐ fēng jǐng yī xī qī mǐn shí hòu.只风景依稀凄闵时候。líng xīng jiù mèng bàn chén fú, shuō yuè jìn xìng wáng, zhē nán huí shǒu.零星旧梦半沉浮，说阅尽兴亡，遮难回首。xī rì zhū lián jǐn mù, yǒu dàn yān yī lǚ, xiān yuè yíng gōu.昔日珠帘锦幙，有淡烟一缕，纤月盈钩。shèng shuǐ cán shān gù guó qiū.剩水残山故国秋。zhī fǒu? yǎn dǐ lí mài xiù.知否？眼底离麦秀。shuō shén wú qíng, qíng sī wǎn dào xīn tóu.说甚无情，情丝踠到心头。dù juān tí xuè kū shén zhōu, hǎi táng yǒu lèi shāng qiū shòu.杜鹃啼血哭神州，海棠有泪伤秋瘦。shēn chóu qiǎn chóu nán xiāo shòu, shuí jiā tíng yuàn shēng gē yòu.深愁浅愁难消受，谁家庭院笙歌又。