《丁卯元日有感却寄范伯桢》

xiān bān wú nǎi shì chén āi, lóng qù pān rán jìng mò huí.仙班无乃侍臣哀，龙去攀髯竟莫回。shuí fù cǎo shū fēng tài yuè, kě kān yí zhào xī lún tái.谁复草书封泰岳，可堪遗诏惜轮台。bǎi nián hū yǒu hé shān biàn, wàn guó zhòng zhān rì yuè kāi.百年忽有河山变，万国重瞻日月开。chūn dào dìng féng xīn lǐ yuè, zhōu nán lián rǔ zhì hāo lái.春到定逢新礼乐，周南怜汝滞蒿莱。