《满江红 送张子正广西宣慰司都事》

zhàng hǎi máng fēng, gèng shuí bì lóu chuán qiáng zhé.瘴海盲风，更谁避、楼船樯折。zhǎng jì de náo gē guī lù, huò jiā shí jié.长记得、铙歌归路，获嘉时节。rì yè dān qīng lín gé mèng, lùn gōng cái bǔ zhū yī quē.日夜丹青麟阁梦，论功才补朱衣缺。wèn shì jiān qiú chǒng yǒu mén wú, zhōng mí zhé.问世间、求宠有门无，终迷辙。wèi cǐ cuò, píng shēng tiě.为此错，平生铁。lǐng jiào, jiē yán rè.＊岭峤，皆炎热。dú méi huā wàn lǐ, guì lín bīng xuě.独梅花万里，桂林冰雪。yuè mǎ shí nián xiāo bì ròu, hái yóu yī zhài cháng nán chè.跃马十年销髀肉，还游一债偿难彻。xiào yōu yōu zào wù xì rén zāi, guān yīng jué.笑悠悠、造物戏人哉，冠缨绝。