《满江红》

sān bǎi nián lái, wǒ huá xià wēi fēng jiǔ xiē.三百年来，我华夏威风久歇。yǒu jǐ gè, rú gōng chéng jiù, fēng gōng chuán liè.有几个，如公成就，丰功传烈。bá jiàn guāng hán wō kòu dǎn, bō yún shǒu zhǐ tiān xīn yuè.拔剑光寒倭寇胆，拨云手指天心月。dào yú jīn, yí bǐng jì dōng zhēng, mín huái qiè.到于今，遗饼纪东征，民怀切。kuài jī chǐ, zhōng xū xuě.会稽耻，终须雪。chǔ sān hù, jiào qín miè.楚三户，教秦灭。yuàn yīng líng, yǒng bǎo jīn ōu wú quē.愿英灵，永保金瓯无缺。tái pàn bān shī hān zuì shí, tíng biān sī zi bēi tí xuè.台畔班师酣醉石，亭边思子悲啼血。xiàng cháng kōng, sǎ lèi lèi qiān bēi, péng lái quē.向长空，洒泪酹千杯，蓬莱阙。