《病中示诸子》

yàn shì xīn chéng pǐ, nà kān bìng zuò mó.厌世心成癖，那堪病作魔。yǐ zhī yú rì shǎo, gèng jiàn cǐ shēn duō.已知余日少，更见此身多。yào shí chōng xiāng jī, shēn yín dāng jié mó.药石充香积，呻吟当羯磨。wén shū rú yǒu wèn, yī mò jìng rú hé.文殊如有问，一默竟如何。