《古乐府》

释斯植 宋代
晚步入松阴,敛霁人影绝。
唯闻太古音,听之心胆裂。

拼音

wǎn bù rù sōng yīn, liǎn jì rén yǐng jué.晚步入松阴,敛霁人影绝。wéi wén tài gǔ yīn, tīng zhī xīn dǎn liè.唯闻太古音,听之心胆裂。

翻译

傍晚时分,我缓步踏入松林深处,那里已不见人影踪迹。四周静谧无比,唯有那自远古而来的悠扬乐音回荡其间。这神秘古老的旋律,听得我内心惊悸,仿佛心胆都要为之震裂。