《潼关炮声》

wǎ lì zòng héng shí wàn jiā, tóng guān yī jiù zhàng jīng huá.瓦砾纵横十万家，潼关依旧障京华。huāng qiū yǔ hòu méng qīng cǎo, è làng fēng qián fān xuè huā荒丘雨后萌青草，恶浪风前翻血花；kān xiào qíng léi jīng niǎo què, shì píng gǔ dù dòu lóng shé堪笑晴雷惊鸟雀，誓凭古渡斗龙蛇；shān hé hào qì zhēng cún miè, zì yǒu jūn róng càn zǎo xiá!山河浩气争存灭，自有军容灿早霞！yī shuǐ jīng shé àn yù liú, huáng shā chì xuè hàn tiān fú!一水惊蛇岸欲流，黄沙赤血撼天浮！qí bīng wú kuì guān hé xiǎn, zhuàng zhì tóng xiāo jīn gǔ chóu奇兵无愧关河险，壮志同消今古仇；yù kǒu xīn yíng sī zhàn mǎ, shān yāo gǔ dào yǐn gēng niú峪口新营嘶战马，山腰古道隐耕牛；lián xiāo pào huǒ shēng shēng jí, jìng dài jūn qíng zhǎn zéi tóu!连宵炮火声声急，静待军情斩贼头！