《姜女祠》

qī fēng tū shù hǒu xié yáng, shàng zuò bēi shēng pèi guó shāng.凄风秃树吼斜阳，尚作悲声配国殇。qiān gǔ wú xīn kuā jié yì, yī shēn yǒu sǐ wèi gāng cháng.千古无心夸节义，一身有死为纲常。yóu lái cǐ rì chēng jiāng nǚ, jǐn dào dāng nián kū qǐ liáng.由来此日称姜女，尽道当年哭杞梁。zhǎng jiàn bǐng yí gōng yì hǎo, é chuán shì chù yě hé fáng?长见秉彝公懿好，讹传是处也何妨？