《拟古意》

zhōng tíng yī shù bì táo huā, dōng xī fēi luò lín rén jiā.中庭一树碧桃花，东西飞落邻人家。dōng lín ā jiāo zhù jīn wū, huà méi fū xù jīn zhāng zú.东邻阿娇贮金屋，画眉夫婿金张族。tuì cháo qǐ yàn huā fú yán, huān wèi zān huā huí màn lù.退朝绮宴花拂筵，欢为簪花回曼睩。xī lín nǚ ér dú hán bēi, liáng rén yuǎn shù wú guī qī.西邻女儿独含悲，良人远戍无归期。shuí wèi hán bēi duì huā luò, huā luò fēn níng rú lèi chuí.谁谓含悲对花落，花落纷宁如泪垂。kě lián tóng shì cán yīng bàn, yī bēi yī huān bù xiāng jiàn.可怜同是残英瓣，一悲一欢不相见。