《满庭芳》

rén shēng qī shí, hǎn xī shòu shù.人生七十，罕希寿数。wǒ jīn sì xún yǒu wǔ.我今四旬有五。yí gè xíng hái biàn shì qī fēn rù tǔ.一个形骸便是七分入土。qí yú wǎn xiá cán zhào, yù fēng xiān cái fāng xǐng wù.其馀晚霞残照，遇风仙、才方省悟。hǎo xiǎn zán, zhēng xiē ér shī jiǎo, guǐ shǐ tuō qù.好险咱，争些儿失脚，鬼使拖去。běn hé yīn sī shòu kǔ, què rú jīn, wù wài xiū xíng dé zuò.本合阴司受苦，却如今，物外修行得做。zì zài xiāo yáo, zhǎng wò yōu wēi miào qù.自在逍遥，掌握幽微妙趣。kū shù zài shēng huā huì, zhàn cháng shēng xìng mìng jiān gù.枯树再生花卉，占长生、性命坚固。jiāng lái qù, xiàng péng yíng, tiān gè xiān lǚ.将来去，向蓬瀛，添个仙侣。