《满庭芳》

rén jū fú shì, shēn shì fú shēng.人居浮世，身是浮生。tān lán fú lì fú míng.贪婪浮利浮名。yǒu ruò fú yún jù sàn, wú zhǔn wú píng.有若浮云聚散，无准无凭。fú huá bù jiān bù gù, shì fú ōu shí huǒ fēng dēng.浮华不坚不固，似浮沤、石火风灯。fú xū shì, nài rén rén bù wù, què yǐ wéi róng.浮虚事，奈人人不悟，却以为荣。ér nǚ jīn dēng.儿女金灯。fú xū shì, nài rén rén bù wù, què yǐ wéi róng.浮虚事，奈人人不悟，却以为荣。ér nǚ jīn jiā yù, tīng táng shì, qiú fáng huǒ yuàn mí kēng.儿女金枷玉＊，厅堂是，囚房火院迷坑。qī qiè rú dāo shì jiàn, jìn zhe shāng xíng.妻妾如刀似剑，近著伤形。wú cháng kǔ zhōng zuì kǔ, xì xún sī dǎn chàn xīn jīng.无常苦中最苦，细寻思、胆颤心惊。hǔ dé wǒ, biàn huí tóu, què zuò xiū xíng.唬得我，便回头，却做修行。