《天津感事二十六首》

shuǐ liú rèn jí jìng cháng jìng, huā luò suī pín yì zì xián.水流任急境常静，花落虽频意自闲。bù shì shì rén máng lǐ lǎo, shēng píng wèi shǐ dé kāi yán.不似世人忙里老，生平未始得开颜。