《梅花诗》

dàng dàng tiān mén wàn gǔ kāi.荡荡天门万古开。jǐ rén guī qù jǐ rén lái.几人归去几人来。shān hé suī hǎo fēi wán bì.山河虽好非完璧。bù xìn huáng jīn shì huò tāi.不信黄金是祸胎。hú shān yī mèng shì quán fēi.湖山一梦事全非。zài jiàn yún lóng xiàng běi fēi.再见云龙向北飞。sān bǎi nián lái zhōng yī rì.三百年来终一日。cháng tiān bì shuǐ tàn mí mí.长天碧水叹弥弥。tiān dì xiāng chéng shù yī yuán.天地相乘数一原。hū féng jiǎ zǐ yòu xìng yuán.忽逢甲子又兴元。nián huá èr bā qián kūn gǎi.年华二八乾坤改。kàn jǐn cán huā zǒng bù yán.看尽残花总不言。bì jìng yīng xióng qǐ bù yī.毕竟英雄起布衣。zhū mén bú shì jiù huáng jī.朱门不是旧皇畿。fēi lái yàn zi xún cháng shì.飞来燕子寻常事。kāi dào lǐ huā chūn yǐ fēi.开到李花春已非。hú ér qí mǎ zǒu cháng ān.胡儿骑马走长安。kāi pì zhōng yuán hǎi jìng kuān.开辟中原海境宽。hóng shuǐ zhà píng hóng shuǐ qǐ.洪水乍平洪水起。qīng guāng yí xiàng hàn zhōng kàn.清光宜向汉中看。màn tiān yī bái hàn jiāng qiū.漫天一白汉江秋。qiáo cuì huáng huā zǒng dài chóu.憔悴黄花总带愁。gǔ yào bàn shēng jī dòu yǐn.古曜半升箕斗隐。jīn wū qǐ miè hǎi shān tóu.金乌起灭海山头。yún wù cāng máng gè yì tiān.云雾苍茫各一天。kě lián xī běi qǐ fēng yān.可怜西北起烽烟。dōng lái bào kè xī lái dào.东来暴客西来盗。hái yǒu hú ér zài yǎn qián.还有胡儿在眼前。rú qí shì shì jú chū cán.如棋世事局初残。gòng jì hé zhōng què dà nàn.共济和衷却大难。bào sǐ yóu liú pí yī xí.豹死犹留皮一袭。zuì jiā qiū sè zài cháng ān.最佳秋色在长安。huǒ lóng zhé qǐ yàn mén qiū.火龙蛰起燕门秋。yuán bì yīng nán zhào shì shōu.原璧应难赵氏收。yī yuàn qí huā chūn yǒu zhǔ.一院奇花春有主。lián xiāo fēng yǔ bù xū chóu.连宵风雨不须愁。shǔ diǎn méi huā tiān dì chūn.数点梅花天地春。yù jiāng bō fù wèn qián yīn.欲将剥复问前因。huán zhōng zì yǒu chéng píng rì.寰中自有承平日。sì hǎi wéi jiā shú zhǔ bīn.四海为家孰主宾。