《孙泰》

sūn tài, shān yáng rén yě, shǎo shī huáng fǔ yǐng, cāo shǒu pō yǒu gǔ xián zhī fēng.孙泰，山阳人也，少师皇甫颖，操守颇有古贤之风。tài qī jí yí mèi yě.泰妻即姨妹也。xiān shì yí lǎo yǐ, yǐ èr zi wèi tuō, yuē:" qí zhǎng sǔn yī mù, rǔ kě qǔ qí nǚ dì.先是姨老矣，以二子为托，曰：“其长损一目，汝可娶其女弟。" yí zú, tài qǔ qí zǐ.”姨卒，泰娶其姊。huò jí zhī, tài yuē: " qí rén yǒu fèi jí, fēi tài bù kě shì.或诘之，泰曰： “其人有废疾，非泰不可适。" zhòng jiē fú tài zhī yì.”众皆伏泰之义。cháng yú dū shì yù tiě dēng tái, shì zhī, ér mìng xǐ shuā, què yín yě.尝于都市遇铁灯台，市之，而命洗刷，却银也。tài jí wǎng huán zhī.泰亟往还之。zhōng hé zhōng, jiāng jiā yú yì xīng, zhì yī bié shù, yòng mín qián èr bǎi qiān.中和中，将家于义兴，置一别墅，用缗钱二百千。jì bàn shòu zhī yǐ, tài yóu wú xīng jùn, yuē huí rì dāng yì suǒ zhǐ.既半授之矣，泰游吴兴郡，约回日当诣所止。jū liǎng yuè, tài huí, tíng zhōu tú bù, fù yǐ yú zī shòu zhī, bǐ qí rén tā xǐ.居两月，泰回，停舟徒步，复以余资授之，俾其人他徙。yú shí dǔ yī lǎo yù, zhǎng tòng shù shēng.于时睹一老妪，长恸数声。tài jīng jì, zhào jí zhī, yù yuē:" lǎo fù cháng shì wēng gū yú cǐ, zǐ sūn bù xiào, wèi tā rén suǒ yǒu, gù bēi ěr.泰惊悸，召诘之，妪曰：“老妇尝事翁姑于此，子孙不肖，为他人所有，故悲耳。" tài wǔ rán jiǔ zhī, yīn dài yuē:" wú shì dé jīng shū, yǐ bié chú guān, bù kě zhù cǐ, suǒ jū qiě mìng ěr zi zhǎng zhī.”泰怃然久之，因绐曰：“吾适得京书，已别除官，不可住此，所居且命尔子掌之。" yán qì, jiě wéi ér shì, bù fù fǎn yǐ.”言讫，解维而逝，不复返矣。