《娘子军》

táng gāo zǔ zhī dì sān nǚ, wēi shí jià chái shào.唐高祖之第三女，微时嫁柴绍。gāo zǔ qǐ bīng fǎn suí, shào yǔ qī móu yuē:" zūn gōng yù sǎo píng tiān xià, shào yù yíng jiē yì qí, èr rén tóng qù zé bù kě, wú dú xíng yòu jù hòu hài, wèi zhī jī rú hé?" qī yuē:" gōng yí sù qù.高祖起兵反隋，绍与妻谋曰：“尊公欲扫平天下，绍欲迎接义旗，二人同去则不可，吾独行又俱后害，未知机如何？”妻曰：“公宜速去。yǔ yī fù rén, lín shí zì wèi jì.予一妇人，临时自为计。" shào jí jiān xíng zhì tài yuán tóu gāo zǔ.”绍即间行至太原投高祖。qī nǎi guī líng xiàn, sàn jiā zī, qǐ bīng yǐ yīng gāo zǔ, dé bīng qī wàn rén, pō duō wèi nǚ zǐ, yǔ tài zōng jù wéi jīng chéng, hào yuē niáng zǐ jūn.妻乃归酃县，散家资，起兵以应高祖，得兵七万人，颇多为女子，与太宗俱围京城，号曰娘子军。jīng chéng píng, fēng wèi píng yáng gōng zhǔ.京城平，封为平阳公主。