《咏秋兰》

cháng lín zhòng cǎo rù qiū huāng, dú yǒu yōu zī dòu wǎn xiāng.长林众草入秋荒，独有幽姿逗晚香。měi xiàng fēng qián kān jì ào, jǐ yīn shuāng hòu yù liú fāng.每向风前堪寄傲，几因霜后欲留芳。míng liú shǎng jiàn hái kān pèi, kōng gǔ zhī yīn pǐn zì yáng.名流赏鉴还堪佩，空谷知音品自扬。yī zhǒng gū huái qiān gǔ zài, xiāng jiāng cí fù zòu qīng shāng.一种孤怀千古在，湘江词赋奏清商。