《唐雎不辱使命》

qín wáng shǐ rén wèi ān líng jūn yuē:" guǎ rén yù yǐ wǔ bǎi lǐ zhī dì yì ān líng, ān líng jūn qí xǔ guǎ rén!" ān líng jūn yuē:" dài wáng jiā huì, yǐ dà yì xiǎo, shén shàn suī rán, shòu dì yú xiān wáng, yuàn zhōng shǒu zhī, fú gǎn yì!" qín wáng bù shuō.秦王使人谓安陵君曰：“寡人欲以五百里之地易安陵，安陵君其许寡人！”安陵君曰：“大王加惠，以大易小，甚善；虽然，受地于先王，愿终守之，弗敢易！”秦王不说。ān líng jūn yīn shǐ táng jū shǐ yú qín.安陵君因使唐雎使于秦。shuō tōng: yuè qín wáng wèi táng jū yuē:" guǎ rén yǐ wǔ bǎi lǐ zhī dì yì ān líng, ān líng jūn bù tīng guǎ rén, hé yě? qiě qín miè hán wáng wèi, ér jūn yǐ wǔ shí lǐ zhī dì cún zhě, yǐ jūn wèi zhǎng zhě, gù bù cuò yì yě.(说 通：悦)秦王谓唐雎曰：“寡人以五百里之地易安陵，安陵君不听寡人，何也？且秦灭韩亡魏，而君以五十里之地存者，以君为长者，故不错意也。jīn wú yǐ shí bèi zhī dì, qǐng guǎng yú jūn, ér jūn nì guǎ rén zhě, qīng guǎ rén yǔ?" táng jū duì yuē:" fǒu, fēi ruò shì yě.今吾以十倍之地，请广于君，而君逆寡人者，轻寡人与？”唐雎对曰：“否，非若是也。ān líng jūn shòu dì yú xiān wáng ér shǒu zhī, suī qiān lǐ bù gǎn yì yě, qǐ zhí wǔ bǎi lǐ zāi?" qín wáng fú rán nù, wèi táng jū yuē:" gōng yì cháng wén tiān zǐ zhī nù hū?" táng jū duì yuē:" chén wèi cháng wén yě.安陵君受地于先王而守之，虽千里不敢易也，岂直五百里哉？”秦王怫然怒，谓唐雎曰：“公亦尝闻天子之怒乎？”唐雎对曰：“臣未尝闻也。" qín wáng yuē:" tiān zǐ zhī nù, fú shī bǎi wàn, liú xiě qiān lǐ.”秦王曰：“天子之怒，伏尸百万，流血千里。" táng jū yuē:" dài wáng cháng wén bù yī zhī nù hū?" qín wáng yuē:" bù yī zhī nù, yì miǎn guān tú xiǎn, yǐ tóu qiāng dì ěr.”唐雎曰：“大王尝闻布衣之怒乎？”秦王曰：“布衣之怒，亦免冠徒跣，以头抢地耳。" táng jū yuē:" cǐ yōng fū zhī nù yě, fēi shì zhī nù yě.”唐雎曰：“此庸夫之怒也，非士之怒也。fū zhuān zhū zhī cì wáng liáo yě, huì xīng xí yuè niè zhèng zhī cì hán guī yě, bái hóng guàn rì yào lí zhī cì qìng jì yě, cāng yīng jī yú diàn shàng.夫专诸之刺王僚也，彗星袭月；聂政之刺韩傀也，白虹贯日；要离之刺庆忌也，仓鹰击于殿上。cǐ sān zi zhě, jiē bù yī zhī shì yě, huái nù wèi fā, xiū jìn jiàng yú tiān, yǔ chén ér jiāng sì yǐ.此三子者，皆布衣之士也，怀怒未发，休祲降于天，与臣而将四矣。ruò shì bì nù, fú shī èr rén, liú xiě wǔ bù, tiān xià gǎo sù, jīn rì shì yě.若士必怒，伏尸二人，流血五步，天下缟素，今日是也。" tǐng jiàn ér qǐ.”挺剑而起。qín wáng sè náo, cháng guì ér xiè zhī yuē:" xiān shēng zuò! hé zhì yú cǐ! guǎ rén yù yǐ: fū hán wèi miè wáng, ér ān líng yǐ wǔ shí lǐ zhī dì cún zhě, tú yǐ yǒu xiān shēng yě.秦王色挠，长跪而谢之曰：“先生坐！何至于此！寡人谕矣：夫韩、魏灭亡，而安陵以五十里之地存者，徒以有先生也。"”