《【正宫】端正好　集杂剧名咏情》

yuān yāng bèi bàn chuáng xián, hú dié mèng gū wéi jìng, cháng zé shì kū xiāng náng liǎng lèi yíng yíng.鸳鸯被半床闲，胡蝶梦孤帏静，常则是哭香囊两泪盈盈。ruò shì zhè yīn yuán bù shàng hé若是这姻缘簿上合gāi dìng, yǒu yī rì shuāng jià chē bǎ xiāng jiān bìng.该定，有一日双驾车把香肩并。gǔn xiù qiú cháng jì de qǔ jiāng chí lì rì qíng, zhèng duì zhe chūn fēng xì liǔ yíng, chū xiāng féng zài lì chūn yuán qiǎn xìng,【滚绣球】常记的曲江池丽日晴，正对着春风细柳营，初相逢在丽春园遣兴，biàn hé tā yè jiāng de cuī hù liú qíng.便和他谒浆的崔护留情。céng hé tā zài wàn huā táng jiǎng zhì chéng, jǐn xiāng tíng shè shì méng, shuí chéng wàng xià chǎng tóu曾和他在万花堂讲志诚，锦香亭设誓盟，谁承望下场头bàn xīng ér bù yīng, yāng jí shā diào fēng yuè yàn yàn yīng yīng.半星儿不应，央及杀调风月燕燕莺莺。zé bèi zhè xī xiāng dài yuè zhāng jūn ruì, sòng le zhè huā yuè dōng qiáng则被这西厢待月张君瑞，送了这花月东墙dǒng xiù yīng, pàn shā jūn qīng.董秀英，盼杀君卿。tǎng xiù cái wán jiāng lóu shān wéi zhe huà píng, jiàn yì zhī cǎi lián zhōu xié wān zài liǎo tīng, dài hé tā zhú yè chuán qíng【倘秀才】玩江楼山围着画屏，见一只采莲舟斜弯在蓼汀，待和他竹叶传情sù zán mèn yíng.诉咱闷萦。bìng tóu lián fēn zuò liǎng xià, yuān yāng huì bù wán chéng, zhī tā shì zěn shēng?并头莲分做两下，鸳鸯会不完成，知他是怎生？gǔn xiù qiú fù néng de xiāo xiāng yè yǔ jīng, zǎo shǎn chū wū lín hào yuè míng, zhèng gū yàn hàn gōng qiū jìng, zhī tā【滚绣球】付能的潇湘夜雨睛，早闪出乌林皓月明，正孤雁汉宫秋静，知他shì shèn qíng huái yuè yè wén zhēng? nà shí jié lǐ cán zhuāng duì yù jìng tái, tuī shāo xiāng dào bài yuè tíng, zé bèi zhè rén chú méi xiāng是甚情怀月夜闻筝？那时节理残妆对玉镜台，推烧香到拜月亭，则被这亻刍梅香jǐn jiāng zán suí dìng, bù néng gòu xiě xiāng sī hóng yè tí qíng.紧将咱随定，不能够写相思红叶题情。zhǐ wàng shì duō qíng shuāng jiàn lián sū xiǎo, dào zuò le bó xìng wáng kuí指望似多情双渐怜苏小，到做了薄幸王魁fù guì yīng, piē dé wǒ lěng lěng qīng qīng.负桂英，撇得我冷冷清清。tǎng xiù cái jīn fèng chāi xié zān zài bìn yǐng, bào zhuāng hé hán qīn juàn zhěng, xiǎng tà xuě xún méi lù zěn xíng? nòng huáng【倘秀才】金凤钗斜簪在鬓影，抱妆盒寒侵倦整，想踏雪寻梅路怎行？弄黄hūn méi shāo yuè, xiāng zhèng mǎn kù hán tíng, shāng qíng duì jǐng.昏梅梢月，香正满酷寒亭，伤情对景。dāo dāo lìng dāng rì bèi pò lián huán shuō chuài zuàn de zài chéng jiāo jǐng, shuí chéng wàng cuò lì shēn de zǐ dì wú yīn xìn.【叨叨令】当日被破连环说啜赚得再成交颈，谁承望错立身的子弟无音信。shǎn dé wǒ shì lí hún qiàn nǚ xiāng sī bìng, jiāng yí gè mó hé luó liǎn ér xiāo mó jǐn.闪得我似离魂倩女相思病，将一个魔合罗脸儿消磨尽。jìng bù zháo yě me gē, rú jīn zhè huǎng径不着也么哥，如今这谎láng jūn yí gè gè chuán cáo bìng.郎君一个个传槽病。tuō bù shān wǒ biàn shì lán qiáo yì shí zhì zhēn chéng, tā biàn shì zhú lín sì yǒu yǐng wú xíng.【脱布衫】我便似蓝桥驿实志真诚，他便似竹林寺有影无形。shòu jì mò shì yuè niáng受寂寞似越娘bèi dēng, hèn bié lí rú lè chāng fēn jìng.背灯，恨别离如乐昌分镜。xiǎo liáng zhōu tā biàn shì lǐu yì zhuàn shū zhù dòng tíng, qiān lǐ dú xíng, chuī xiāo bàn lǚ lěng qīng qīng.【小梁州】他便似柳毅传书住洞庭，千里独行，吹箫伴侣冷清清。wǒ dài xué mèng我待学孟jiāng nǚ bān zhēn chéng xìng, wǒ zé pà tí kū dào le cháng chéng.姜女般真诚性，我则怕啼哭倒了长城。yāo jīng niáng yuàn shā chéng gū lìng, yuàn nǐ gè huà méi de zhāng chǎng zá qíng, chuāi zhe qiè yù xīn tōu xiāng xìng.【幺】京娘怨杀成孤另，怨你个画眉的张敞杂情，揣着窃玉心、偷香性。wǒ我zé xué jǔ àn qí méi, xián xiào pái shàng lì gè qīng míng.则学举案齐眉，贤孝牌上立个清名。wěi jīn chāi jiǎn zhú rén chū jìng, cǎi shàn tí shī jù wèi chéng.【尾】金钗剪烛人初静，彩扇题诗句未成。hòu tíng huā gē cán yù shù shēng, pí pá yuàn qī liáng后庭花歌残玉树声，琵琶怨凄凉bù rěn tīng.不忍听。bǐ tí qiáo de xiàng rú tè guǎ qíng, xì qī qiū hú bù lǎo chéng.比题桥的相如忒寡情，戏妻秋胡不老成。xiǎng zé xiǎng guān shān yuǎn lù chéng, hèn zé hèn yī想则想关山远路程，恨则恨衣jǐn huán xiāng bú jiàn yǐng.锦还乡不见影。zé bù rú yī zhǐ liú gōng shū jǐn jiān dìng, jì yú nǐ gè sān fù xīn de qiāo cái zì sī shěng.则不如一纸刘公书谨缄定，寄与你个三负心的敲才自思省。