《【双调】新水令_闺情梨花夜》

guī qíng闺情lí huā yè yǔ wèi kāi mén, rì chí chí lǜ chuāng rén kùn.梨花夜雨未开门，日迟迟绿窗人困。jìng jiān luán wèi qǐ, xiāng jǐn yā yóu wēn.镜缄鸾未起，香尽鸭犹温。bàn shǎng tái shēn, shū yù sǔn zhěng chán bìn.半晌抬身，舒玉笋整婵鬓。zhù mǎ tīng chūn yì yóu hūn, yáng liǔ qīng qiān mián zhèng gǔn xiāng sāi wēi yìn, hǎi táng héng jiè xiàn liú hén.【驻马听】春意犹昏，杨柳青牵绵正滚；香腮微印，海棠横界线留痕。mù qián chūn nuǎn wù huá xīn, yì zhōng rén yuǎn tiān yá jìn.目前春暖物华新，意中人远天涯近。yuàn wèi shēn, zhī tóu chūn sè sān fēn tuì.怨未伸，枝头春色三分褪。qiáo pái ér líng jiǎo ér wú dìng zhǔn, xǐ què ér shǎo píng xìn.【乔牌儿】灵角儿无定准，喜鹊儿少凭信。yǐ lán wú yǔ yān yān mèn, yī chūn xī qiáo cuì sǔn.倚阑无语恹恹闷，一春悉憔悴损。yàn ér luò qí zhēn zhēn guāng xiāo bǎo jì yún, kuān chuò chuò shòu yǎn luó shān kèn.【雁儿落】齐臻臻光消宝髻云，宽绰绰瘦掩罗衫褃。bì yōu yōu tiān gāo shǎo yàn shū, lǜ zhàn zhàn shuǐ kuò wú yú xìn.碧幽幽天高少雁书，绿湛湛水阔无鱼信。dé shèng lìng chóu qī qī xiāo suǒ duì qīng chén, qíng mò mò lěng luò zuò huáng hūn.【得胜令】愁戚戚萧索对清晨，情默默冷落坐黄昏。qiāo cù cù cuì yǎn hé huān zhàng, shī jīn jīn hóng xiāo shì lèi jīn.悄促促翠掩合欢帐，湿津津红绡拭泪巾。qīng àn àn xiāo hún, yān dàn dàn cǎo jì yáo tiān jǐn.清黯黯销魂，烟淡淡草际遥天尽。hūn cǎn cǎn shāng shén, yè tiáo tiáo huā cán guò yǔ pín.昏惨惨伤神，夜迢迢花残过雨频。gū měi jiǔ jiāng fēn píng lǜ cǎo yīn, mén bàn yǎn cuì tái hén.【沽美酒】江分平绿草茵，门半掩翠苔痕。qiāo qiāo xián tíng bú jiàn rén, wú yǔ zì shài, kōng mù duàn dìng chǔ tái yún.悄悄闲庭不见人，无语自晒，空目断定楚台云。tài píng lìng guài zé guài luán huáng shēng fēn, nǎo zé nǎo yīng yàn zhēng chūn.【太平令】怪则怪鸾凰生分，恼则恼莺燕争春。hèn zé hèn xīn zhōng yǒu dāo, huǐ zé huǐ yán ér wú xìn.恨则恨心中有刀，悔则悔言而无信。xiǎng zhè sī bèi ēn, fù ēn, shuō zhe hòu yī yán nán jìn.想这厮背恩，负恩，说着后一言难尽。shuǐ xiān zǐ qì xū luán yǐng bǎo lián hūn, chóu cù é méi cuì dài pín.【水仙子】气吁鸾影宝奁昏，愁蹙蛾眉翠黛颦。qíng suí yàn zú qīng xiāo jìn, yǐ zhū fēi yù duàn hún.情随雁足青霄近，倚朱扉欲断魂。néng xiāo de jǐ gè qīng chūn? qià tòu fēng guāng yī zhèn.能消得几个青春？恰透风光一阵。chūn lái dù jǐn huā róng shù běn, chūn xiān qù rén shòu sān fēn.春来度尽花容数本，春先去人瘦三分。zhé guì lìng chūn xiān qù rén shòu sān fēn.【折桂令】春先去人瘦三分。zhuāng jiǎn le bàn miàn fēng liú.妆减了半面风流。yī sōng le yī niǎn jīng shén.衣松了一捻精神。bù hóng chén chóu jiàn hóng fāng, shàng xiù tà pà niān xiù tiē, yǐ zhū fēi chóu pàn zhū lún.步红尘愁践红芳，上绣榻怕拈绣帖，倚朱扉愁盼朱轮。hǎi táng kùn qín xián yù zhěn, shí liú zhòu shuì sǔn luó qún.海棠困琴闲玉轸，石榴皱睡损罗裙。chóu sī hūn hūn, rén shì fēn fēn yǎn dǐ qīng qīng, xīn shàng rén rén.愁思昏昏，人事纷纷；眼底卿卿，心上人人。wěi shēng lái shí guì xī ér zài chuáng qián wèn, jiāng nà sī huǎng shé tou qún dāo ér suì wěn.【尾声】来时跪膝儿在床前问，将那厮谎舌头裙刀儿碎刎。xiān jiāng tā pāo shǎn qù de zuì míng r yī jiàn jiàn zhāo, hòu bǎ shòu yòng guò qī liáng yī xīng xīng zhèng le běn.先将他抛闪去的罪名儿一件件招，后把受用过凄凉一星星证了本。