《【双调】朝元乐》

liǔ dǐ fēng wēi, huā jiān xiāng xì.柳底风微，花间香细。zuò zhèn fēng ér jīng qǐ, tōu xiāng niàng chū cán huā mì.作阵蜂儿惊起，偷香酿出残花蜜。chéng qún yàn zi jiāo fēi, lüè成群燕子交飞，掠bō xián bǔ cháo ní.波闲补巢泥。rì shēng lín guāng yíng, yǔ xǐ shān míng mèi, diāo lún xiù ān zuò duì ér jiā lái, yě nà mò luàn shā wǒ shāng日升林光莹，雨洗山明媚，雕轮绣鞍作对儿家来，也那没乱杀我伤chūn yì.春意。jǐn shàng huā lǎn zhǎn xīng móu, juàn shū yún jì.【锦上花】懒展星眸，倦梳云髻。chàng wàng diāo ān, fěn láng hé rì guī? jì mò lán táng, yù rén怅望雕鞍，粉郎何日归？寂寞兰堂，玉人cháng yè bēi.长夜悲。qiān lǐ xiāng sī, yī chūn gū fù yǐ.千里相思，一春辜负矣。duàn chāi gū fèng yōu, pò jìng zhǐ luán qī.断钗孤凤忧，破镜只鸾栖。hèn suǒ nán kāi, jǐn fēng chóu恨锁难开，紧封愁méi.眉。yè yǒng nán ái, jiào wǒ jiǎn xiāo yù jī.夜永难捱，教我减削玉肌。hèn jié nán sōng, láo shuān bìng tǐ.恨结难松，牢拴病体。qīng jiāng yǐn zì tā nà zhěn biān shuō bié lí, qiǎo shé tou tián rú mì.【清江引】自他那枕边说别离，巧舌头甜如蜜。sān chūn yǒu guī qī, sì yuè wú xiāo xī,三春有归期，四月无消息，huǎng rén qíng yī xīng xīng bù jì de.谎人情一星星不记得。bì yù xiāo nà huà r xiū tí, qiáo cuì jiǎn xiāng jī.【碧玉萧】那话儿休题，憔悴减香肌。zhè bìng ér jìn chí, sōng chuàn tuì luó yī.这病儿禁持，松钏褪罗衣。zhǐ zì zhī,只自知，xīn qíng shì sù yǔ shuí, mìng yùn guāi, shì zhè yīn yuán pǐ pèi, bù yóu rén cháng xū qì.心情事诉与谁，命运乖，是这姻缘匹配，不由人长吁气。shā zǐ r tān pò qīng jiāng yǐn kě yì de jīn chāi, hé zēng zān yún jì? kě yì de huā diàn, hé zēng tiē cuì méi?【沙子儿摊破清江引】可意的金钗，何曾簪云髻？可意的花钿，何曾贴翠眉？kě yì de shā yī, hé zēng bàng xiāng tǐ? kē chǎng qù jǐ shí, bó qíng jiān qiān lǐ.可意的纱衣，何曾傍香体？科场去几时，薄情间千里。tā shǎn de wǒ qī liáng, wǒ wèi tā qiáo他闪的我凄凉，我为他憔cuì.悴。qiáng bù shàng liáng tíng, wǎn fēng qīng shì shuǐ.强步上凉亭，晚风清似水。hǎo jǐng yí duō huān huì, ǒu huā dàng hóng xiāng, hé yè yáo qīng cuì, gù rén好景宜多欢会，藕花荡红香，荷叶摇青翠，故人tā wèi lái qiū dào yǐ!他未来秋到矣！hǎi tiān qíng liú guāng zhuǎn shùn bō, suì yuè gèng fú shì, rén shēng yǒu xiàn bēi, hūn xiǎo yòu xiāng cuī.【海天晴】流光转顺波，岁月更浮世，人生有限杯，昏晓又相催。xiǎo lái zuó cháo,晓来昨朝，lǎo shì jīn rì, ya, bái fà gù rén xī.老似今日，呀，白发故人稀。yī jī jǐn rén shēng hǎo bǎi nián, jǐ néng sān wàn rì? cháng yán qī shí xī.【一机锦】人生好百年，几能三万日？常言七十稀。jiāng wǎng shì sī wéi, èr shí sān shí,将往事思惟，二十三十，miào líng zhī jì.妙龄之际。sì shí jiāng yǐ jí, zǎo jiǎn le róng yí.四十将已及，早减了容仪。hǎo jīng shén qī yuè qī, niú láng zhī nǚ qī.【好精神】七月七，牛郎织女期。hǎo xiāng bié, hái xiāng huì, yī nián yí dù bù chā bié.好相别，还相会，一年一度不差别。zé zhè则这tiān xiàng yǒu yīn yuán, shì rén wú ēn yì.天象有姻缘，世人无恩义。zài tā xiāng jié xīn hūn, yǔ bié rén wéi jiāo xù.在他乡结新婚，与别人为娇婿。nóng yuè gē tān pò yàn ér luò jiē shì wèi gōng míng, zǒng shì chóu yíng xì.【农乐歌摊破雁儿落】皆是为功名，总是愁萦系。yīng yàn dé jiāo huān, luán fèng bù xiāng pèi.莺燕得交欢，鸾凤不相配。wǎng lái yú yàn duō, zhǎn zhuǎn yīn xìn xī.往来鱼雁多，展转音信稀。tiān yá rén wèi lái, jiāng tóu mǎ bù sī.天涯人未来，江头马不嘶。hán hèn duì qiū guāng, sǎ lèi liú hán xī.含恨对秋光，洒泪流寒溪。liáng qī qī xiāo xiāo fēng yǔ cuī, lěng yīn yīn rǎng rǎng lú huā dǐ.凉凄凄潇潇风雨催，冷阴阴穰穰芦花底。kàn píng yuán zé jiàn dān fēng mù yè fēi, wàng zhǎng dī yòu jiàn jīn看平原则见丹枫木叶飞，望长堤又见金jǐng wú tóng zhuì kàn píng yuán yòu jiàn dān fēng mù yè fēi, wàng zhǎng dī yòu jiàn jīn jǐng wú tóng zhuì.井梧桐坠；看平原又见丹枫木叶飞，望长堤又见金井梧桐坠。nào jiū jiū chán míng zǐ guì jiē,闹啾啾蝉鸣紫桂阶，xù dáo dāo qióng jī huáng huā qì.絮叨叨蛩唧黄花砌。ya, kàn fú róng méi kuàng xiàng nán chí, yǐn zhū yú wú fēn shǎng dōng lí.呀，看芙蓉没况向南池，饮茱萸无分赏东篱。jiàn rú jīn lǎo jú cōng见如今老菊匆cōng shòu, chì jǐn de xīn méi jiàn jiàn féi.匆瘦，赤紧的新梅渐渐肥。dāo chǐ lín bī, zhèng zhè tóu cái nà tóu chà le huó jì.刀尺临逼，正这头裁那头差了活计。zhēn xiàn jū xì, fèng bàn针线拘系，缝半biān wàng bàn biān, cuò le jiàn shí.边忘半边，错了见识。dòng xiāng sī yān yān bái zhòu zhǎng, chǔ chǔ huáng hūn xì.【动相思】恹恹白昼长，楚楚黄昏细。lǎn xíng rù xiù guī, xiū jiē kāi luó wéi.懒行入绣闺，羞揭开罗帏。pà shǎn kāi zhè怕闪开这qiū bō, zhè qiū bō cuì liǎng wān chóu jiě fàng zhè chūn fēng, zhè chūn fēng yù yī wéi.秋波，这秋波翠两弯；愁解放这春风，这春风玉一围。wú dào duàn de qī liáng qī liáng, wú mèi.无倒断的凄凉凄凉，无寐。tián nì nì de ēn qíng, kǔ yān yān shāng bēi, duō qíng fān zuò le xiāng sī yì.甜腻腻的恩情，苦恹恹伤悲，多情翻做了相思忆。zhèng shì chóu yíng xì, ruì xuě bīn fēn zhuì.正是愁萦系，瑞雪缤纷坠。gū měi jiǔ dài tài píng lìng wǔ qióng huā luàn diǎn yī, piāo yù xuě xù zhān ní, zhè xuě tā chū xià fēi wēi zé shì hòu【沽美酒带太平令】舞琼花乱点衣，飘玉雪絮沾泥，这雪他初下霏微则是后jiàn jí.渐疾。chì jǐn de fēng xué de xuě jí, bái máng máng màn yě píng dī, shì yù zhuó jiù yáo tiān dà dì, fěn zhuāng chéng jùn lǐng shēn赤紧的风踅的雪急，白茫茫漫野平堤，似玉琢就瑶天大地，粉妆成峻岭深xī, yín lěi jiù gāo tái duǎn qì, zhè chǎng xuě xià de lái qí yì.溪，银磊就高台短砌，这场雪下的来奇异。ya, yī rèn jiào wū tí, mǎ sī, mù niú rén yuǎn guī呀，一任教乌啼，马嘶，牧牛人远归zài zhǐ jìng lǐ.在只径里。tiān yě, bú jiàn yǐng zhǐ wén de xiē shēng shì.天也，不见影只闻的些声势。sān fàn bái zhù gē zhè tiān qì hǎo nán wéi, hán shuò mù zěn shēng jiào rén ái guò de.【三犯白苎歌】这天气好难为，寒朔暮怎生教人捱过的。zhān lián dàng dàng chuān fēng lì,毡帘荡荡穿风力，shā chuāng shǎn shǎn tòu hán wēi.纱窗闪闪透寒威。shòu tàn huǒ cóng lú shàng shāo, yáng gāo jiǔ fàn bēi zhōng měi.兽炭火从炉上烧，羊羔酒泛杯中美。zì xún sī, xián jiū lǐ zì xún sī,自寻思，闲究理；自寻思，xián jiū lǐ: zài dì shàng zhě tiān, zài tiān xià zhě dì.闲究理：在地上者天，在天下者地。jìng yǎn kàn qí zhōng, wàn wù yuán lái jiē èr qì, zài yī shēng jū yī净眼看其中，万物原来皆二气，在一生居一tǐ.体。dé yī shí guò yī rì, zī jiē rén qù bù guī xī, wú liáo cháng tàn xī! kàn bié rén hǎo fū qī, kàn bié rén hǎo fū得一时过一日，咨嗟人去不归兮，无聊长叹息！看别人好夫妻，看别人好夫qī, xiāng hū xiāng huàn xiāng xié mì.妻，相呼相唤相谐觅。jǐn jiāng xīn shì xiàng rén yán, zhōng cháng nán jǐn yǐ.尽将心事向人言，衷肠难尽矣。zī jiē rén qù bù guī xī, wú liáo zhǎng咨嗟人去不归兮，无聊长tàn xī: yī yǒu yī, shí yǒu shí, chuān zhě rèn yì chuān, chī zhě rèn yì chī, ài tā rén nián shào shuāng shuāng měi.叹息：衣有衣，食有食，穿者任意穿，吃者任意吃，爱他人年少双双美。zī jiē rén咨嗟人qù bù guī xī, wú liáo cháng tàn xī.去不归兮，无聊长叹息。guà dā xù piāo piāo sì jì guò, tiáo tiáo yī nián yǐ.【挂搭序】飘飘四季过，迢迢一年矣。hèn tā hé qì nuǎn rú chūn, pàn wǒ bīng shuāng liáng shì shuǐ.恨他和气暖如春，盼我冰霜凉似水。xiū duì shuāng fèng zhěn, pà jiàn gū luán wéi.羞对双凤枕，怕见孤鸾帏。rè cán bìng tǐ, shuí wèn jiāng xī? shuì sǔn gū shēn shuí wēn bèi? màn màn hēi hǎi xiàng热残病体，谁问将息？睡损孤身谁温被？漫漫黑海向dōng liú, zǒng shì xiāng sī lèi.东流，总是相思泪。yú yīn zé wèi zhè jì shū rén bù zhì shāng xīn suì, bǎ lí chóu piē rù zài xiāng jiāng nèi.【余音】则为这寄书人不至伤心碎，把离愁撇入在湘江内。wú yuán zán gū zhěn dú mián,无缘咱孤枕独眠，rǎn bìng dān jí.染病耽疾。chàng dào xìn yǎo yīn xī, shēng chāi sàn yuān yāng, quán fèi qǐn wàng shí, biàn zuò sǐ dào huáng quán wǒ kě yě wàng bù唱道信杳音稀，生拆散鸳鸯，全废寝忘食，便做死到黄泉我可也忘不le nǐ!了你！