《精卫》

wàn shì yǒu bù píng, ěr hé kōng zì kǔ万事有不平，尔何空自苦；zhǎng jiāng yī cùn shēn, xián mù dào zhōng gǔ?长将一寸身，衔木到终古？wǒ yuàn píng dōng hǎi, shēn chén xīn bù gǎi我愿平东海，身沉心不改；dà hǎi wú píng qī, wǒ xīn wú jué shí.大海无平期，我心无绝时。wū hū! jūn bú jiàn,呜呼！君不见，xī shān xián mù zhòng niǎo duō, què lái yàn qù zì chéng kē.西山衔木众鸟多，鹊来燕去自成窠。