《晴》

hǎi jiǎo shōu cán yǔ, lóu qián sàn xī yáng.海角收残雨，楼前散夕阳。xíng yín yuán cǎo zé, zuì wò jí shā chǎng.行吟原草泽，醉卧即沙场。qí mǎ rén rú xì, hū yīng sú gù kuáng.骑马人如戏，呼鹰俗故狂。bái tóu sū shǔ guó, zhǐ hé kàn niú yáng!白头苏属国，只合看牛羊！