《沁园春（寿王运使）》

gōng yǒu xiān zī, cāng sōng yě hè, luò luò áng áng.公有仙姿，苍松野鹤，落落昂昂。lùn fǎ zhǔ cháng shēng, réng xū jí guì, yún tái jiàng quē, dōu xǔ shàng yáng.论法主长生，仍须极贵，云台绛阙，都许尚羊。gèng yì dāng nián, ér jīn shí hòu, yī niàn gōng míng xià dì páng.更忆当年，而今时候，一念功名下帝旁。tiān fèn fù, shǐ rén jiān cǎo mù, jǐn yǒu chūn xiāng.天分付，使人间草木，尽有春香。rén zhī xiāng fǎ qí páng. 人知相法奇庞。yòu nà shí yīn gōng shì gèng zhǎng.又那识、阴功事更长。suàn pí líng huāng zhèng, jiāng dōng fēng cǎi, zhōng wén diǎn zé, lǐn lǐn shēng guāng.算毗陵荒政，江东风采，忠文典则，凛凛生光。zài suì qín huái, gū léng rù mèng, wéi wò cóng lái zài miào táng.再岁秦淮，觚棱入梦，帷幄从来在庙堂。gōng guī qù, hǎo píng xīn xiàn tì, rén wàng shí kāng.公归去，好平心献替，人望时康。