《沁园春》

zì jǐ yáng shēng, zhèng shì zhōng xū, jìng jí dòng shí.自己阳生，正是中虚，静极动时。mò dì léi wēi zhèn, chōng kāi yù hù, tiān xīn lǎng chè, fàng xià lián wéi.默地雷微震，冲开玉户，天心朗彻，放下帘帏。zhēn huǒ chōng róng, líng quán fù còu, bù mèi gǔ shén hé xiǎn wēi.真火冲融，灵泉复凑，不昧谷神何险危。zì rán miào, ruò sān chuān lóng yuè, jiǔ wàn péng fēi.自然妙，若三川龙跃，九万鹏飞。zhōng zhōng èr tǔ chéng guī.中中二土成圭。yì juàn liàn nóng rú mǔ hù ér.意眷恋浓如母护儿。zhè huǎng hū zhēn róng, bù kōng bù sè, yǎo míng miào xiàng, wú shí wú zhī.这恍惚真容，不空不色，窈冥妙象，无识无知。mìng zhù dān yuán, quán zhēn tǐ dào, fèn zhì jīng xiū xiū zì chí.命住丹圆，全真体道，奋志精修休自迟。shōu gōng le, bǎ sān cái quán lǐ, yī guàn quán guī.收功了，把三才全理，一贯全归。