《念奴娇（四圣观凉堂）》

tà pò qiū hén, xiàng xū táng xì wèn xīn liáng zōng jī.踏破秋痕，向虚堂、细问新凉踪迹。yě kè cóng lái wú guǎn lǐng, dú hè zì hái kōng bì.野客从来无管领，独鹤自还空碧。hóng rì chóng kāi, cuì huá céng dào, yīng hèn hú guāng zhǎi.红日重开，翠华曾到，应恨湖光窄。yóu lóng bié hòu, liǎng shān yī jiù nán běi.游龙别後，两山依旧南北。wú yǔ yě cǎo xián huā, shì chēn rén wèn.无语野草闲花，似嗔人问。wàn shì jīn fēi xī.万事今非昔。gǔ mù cāng yān wú xiàn yì, zhǐ yǒu yín hún zhī dé.古木苍烟无限意，只有吟魂知得。gē wǔ bǎi nián, shì fēi yī zuì, wèi bì xī fēng shí.歌舞百年，是非一醉，未必西风识。hào gē guī qù, mǎn chuán fēng yǔ qī cè.浩歌归去，满船风雨凄恻。