《沁园春（寿婺州陈可齐九月九日）》

sì hǎi zhōng jiān, dì yī qīng liú, wéi yǒu kě qí.四海中间，第一清流，惟有可齐。kàn píng shēng jiàn lǚ, zhēn rú bīng yù, xióng wén guāng yàn, bù wò chén āi.看平生践履，真如冰玉，雄文光焰，不涴尘埃。wú yòu zhū xián, fēn fēn tái shěng, wéi yǒu jǐng rén zhāo bù lái.无佑诸贤，纷纷台省，惟有景仁招不来。kuáng lán dào, dú zhōng liú dǐ zhù, yì lì cuī wéi.狂澜倒，独中流砥柱，屹立崔嵬。guà guān yǒu qǐng gāo zāi.挂冠有请高哉。dàn qīng miào zhèng xū liáng dòng cái.但清庙正需梁栋材。biàn chēng zhōu yě shuǐ, chū háng jù hǎi, yǒu guān dǐng nài, wú dì lóu tái.便撑舟野水，出航巨海，有官鼎鼐，无地楼台。zhì jú líng gāo, kàn yú rén jiàn, wàn qǐng qiū jiāng rù shòu bēi.制菊龄高，看萸人健，万顷秋江入寿杯。jīng lún le, què yù fēng qí qì, làng yuàn péng lái.经纶了，却驭风骑气，阆苑蓬莱。