《念奴娇》

yǐ téng lín shuǐ, zhào fēng zī zì xiào, tiān rán qiū hè.倚藤临水，照丰姿自笑，天然丘壑。lì yāng míng jiāng chéng dǐ shì, kōng bǎ cǐ shēn chán fù.利鞅名缰成底事，空把此身缠缚。lǐ dù wén zhāng, liáng píng shì yè, qiě shù zhī gāo gé.李杜文章，良平事业，且束之高阁。hào rán guī qù, mù xiá cán zhào líng luò.浩然归去，暮霞残照零落。wén dào xī běi āi chén, dōng nán xíng shèng, cì dì qīng hé yuè.闻道西北埃尘，东南形胜，次第清河岳。cǐ děng gōng míng chén shì shì, yǔ wǒ chū wú guān yuē.此等功名尘世事，与我初无关约。shí lǐ sōng luó, yī suō yān yǔ, shuō shén yáng zhōu hè.十里松萝，一蓑烟雨，说甚扬州鹤。yǐ lán cháng xiào, yù lún fēi shàng tiān jiǎo.倚栏长啸，玉轮飞上天角。