《沁园春》

sì shí jūn wáng, sān bǎi zài jiān, xīng wáng yī jiā.四十君王，三百载间，兴亡一家。tàn mù fǔ fēng gāo, shēng yá shè yàn, yān zhī jǐng àn, fù guì fēi huā.叹幕府峰高，生涯社燕，胭脂井暗，富贵飞花。shān gǔ chéng xiū, jiāng shēng dài hèn, mó jǐn yīng xióng suì yuè shē.山骨呈羞，江声带恨，磨尽英雄岁月赊。jūn zhī fǒu, shì fāng tóu bà shàng, zhe shù quán chà.君知否，是枋头灞上，著数全差。yǐ kōng cháng jiàn xū jiē.倚空长剑吁嗟。nài zhēng zhàn nián lái shì luàn má.奈争战年来似乱麻。dàn cāng líng gǔ zhǒng, bái yáng tí jué, huāng yuán fèi zhǎo, qīng cǎo míng wā.但苍陵古冢，白杨啼鴂，荒园废沼，青草鸣蛙。xuán gài dōng nán, fēng tāo tiān qiàn, nán bǐ xīng wáng xì dì xiē.旋盖东南，风涛天堑，难比兴亡隙地些。xiū níng zhù, wàng cháng ān lù yǎo, xī zhào chóu yā.休凝伫，望长安路杳，夕照愁鸦。