《念奴娇》

qián kūn kāi pì, guì lín yǒu yuán qì zì lái róng jié.乾坤开辟，桂林有、元气自来融结。shí dèng pán kōng xíng mù miǎo, tiān zhù yì rán zhōng lì.石磴盘空行木杪，天柱屹然中立。kū zhái yōu shēn, quán yuán qīng yuǎn, bú shì líng shén bāi.窟宅幽深，泉源清远，不是灵神擘。qián tōng hòu dòng, zhāng liú wàn gǔ yí jī.潜通后洞，张刘万古遗迹。shū wǒ cháng jiàn líng xū, liù chén jǐn sǎo, yín hǎi qiū bō bì.输我长剑凌虚，六尘尽扫，银海秋波碧。zhì qì piāo piāo yóu wù wài, wéi yǒu qīng fēng zhī dé.志气飘飘游物外，惟有清风知得。huàn qǐ bái lóng, hù chí biāo yù, qǐ shǒu cháo jīn quē.唤起白龙，护持飙驭，稽首朝金阙。shān líng xīn xǐ, zǐ yún yǐ zài shī bì.山灵欣喜，紫云已在诗壁。