《疏影（催梅）》

dī zhī yà shí.低枝亚实。wàng cuì yīn hù xiǎo, yōu mèng nán mì.望翠阴护晓，幽梦难觅。qī chǔ ní cháng, qióng quē yáo tái, jīng nián àn suǒ qīng yì.凄楚霓裳，琼阙瑶台，经年暗锁清逸。chūn fēng shì guài zhòng mén yǎn, wèi xǔ rù yù táng yín bǐ.春风似怪重门掩，未许入、玉堂吟笔。xiǎng shòu yáng, què yàn xīn zhuāng, juàn mǒ fěn huā gōng é.想寿阳，却厌新妆，倦抹粉花宫额。hái jì gū shān jiù lù, wèi yīng biàn fù le, bō lěng chán bái.还记孤山旧路，未应便负了，波冷蟾白。mò jì xiāng sī, wéi yǒu hán yān, bàn wǒ sāo rén jiān jì.莫寄相思，惟有寒烟，伴我骚人间寂。dōng jūn xū zì lián shū yǐng, yòu hé dài shān qián xuě jī.东君须自怜疏影，又何待、山前雪积。hǎo shì qiāo jié gǔ shēng cuī, yǔ yuē dǐng gēng xiāo xī.好试敲、羯鼓声催，与约鼎羹消息。