《水调歌》

shí wū shì píng kuàng, qiào bì jǐ chán yán.石屋势平旷，峭壁几巉岩。miào zāi tiān zào dì shè, shuí fù wèi shén wān.妙哉天造地设，谁复谓神剜。chóu xī fú wēng tí pǐn, céng shuō rén huán xī yǒu, qǐ tè guān xiāng nán.畴昔涪翁题品，曾说人寰稀有，岂特冠湘南。chèn qǔ jiǎo qīng jiàn, xiāng yǔ shàng gāo hán.趁取脚轻健，相与上高寒。bì qín zhě, jūn mò wèn, yì qí jiān.避秦者，君莫问，意其间。zǔ lóng wén mì, zhì jīn cǎo mù shàng chóu yán.祖龙文密，至今草木尚愁颜。yíng de gōng chéng dān dǐng, jiǔ yǐ chéng fēng ér qù, kuà hè yǔ cān luán.赢得功成丹鼎，久矣乘风而去，跨鹤与参鸾。yóu yǒu bái yún zài, suǒ rì rào chán guān.犹有白云在，锁日绕禅关。