《括清平乐》

ruò yé xī nǚ.若耶溪女。xiào gé hé huā yǔ.笑隔荷花语。rì zhào xīn zhuāng míng chǔ chǔ, xiāng xiù fēng yáo qīng jǔ.日照新妆明楚楚，香袖风飖轻举。shuí jiā bái miàn yóu láng.谁家白面游郎。liǎng sān yáo yìng chuí yáng.两三遥映垂杨。zuì tà luò huā guī qù, chóu chú kōng duàn róu cháng.醉踏落花归去，踌躇空断柔肠。yù chuān zi yǒu suǒ sī: dāng shí wǒ zuì měi rén jiā, měi rén yán sè jiāo rú huā.玉川子有所思：当时我醉美人家，美人颜色娇如花。jīn rì měi rén qì wǒ qù, qīng lóu zhū bó tiān zhī yá.今日美人弃我去，青楼珠箔天之涯。juān juān héng é yuè, sān wǔ yíng yòu quē.娟娟姮娥月，三五盈又缺。cuì méi chán bìn shēng bié lí, yī wàng bú jiàn xīn duàn jué.翠眉蝉鬓生别离，一望不见心断绝。xīn duàn jué, jǐ qiān lǐ.心断绝，几千里。mèng zhōng zuì wò wū shān yún, jué lái lèi dī xiāng jiāng shuǐ.梦中醉卧巫山云，觉来泪滴湘江水。xiāng jiāng liǎng àn huā mù shēn, měi rén bú jiàn chóu rén xīn.湘江两岸花木深，美人不见愁人心。hán chóu gèng zòu lǜ qǐ qín, diào gē xián jué wú zhī yīn.含愁更奏绿绮琴，调歌弦绝无知音。měi rén xī měi rén, bù zhī wèi mù yǔ xī wèi zhāo yún.美人兮美人，不知为暮雨兮为朝云。xiāng sī yī yè méi huā fā, hū dào chuāng qián yí shì jūn.相思一夜梅花发，忽到窗前疑是君。