《括水调歌》

lú shān jǐ qiān rèn, yì lì bìng cháng jiāng.庐山几千仞，屹立并长江。yáng lán zuǒ lǐ, hóng tāo jù làng rì chūn zhuàng.杨澜左里，洪涛巨浪日春撞。fēng zhǐ xuě xiāo bīng jìng, xiāng yǔ pō zhōu dēng àn, pān dèng wàng kōng hōng.风止雪消冰净，相与泊舟登岸，攀磴望空谾。yán hè xiǎng sōng guì, jù shí jī liú cóng.岩壑响松桧，巨石激流淙。shì yōu xún, yí shì sú, jué fēn máng.事幽寻，遗世俗，绝纷痝。yōu huā yě cǎo xiāng mǎn, shí yǒu hè fēi shuāng.幽花野草香满，时有鹤飞双。xiàn zi mǎi tián zhù shì, yù shǐ fú lán nuǎn cuì, zuò wò duì xuān chuāng.羡子买田筑室，欲使浮岚暖翠，坐卧对轩窗。wǒ yù wèi jūn shuō, ān dé bǐ rú gāng.我欲为君说，安得笔如杠。dōng pō qián chì bì fù: rén xū zhī qiū, qī yuè jì wàng, sū zǐ yǔ kè, fàn zhōu yóu yú chì bì zhī xià.东坡前赤壁赋：壬戌之秋，七月既望，苏子与客，泛舟游于赤壁之下。qīng fēng xú lái, shuǐ bō bù xīng.清风徐来，水波不兴。jǔ jiǔ shǔ kè, sòng míng yuè zhī shī, gē yǎo tiǎo zhī zhāng.举酒属客，诵明月之诗，歌窈窕之章。shǎo yān, yuè chū yú dōng shān zhī shàng, pái huái yú dòu niú zhī jiān.少焉，月出于东山之上，徘徊于斗牛之间。bái lù héng jiāng, shuǐ guāng jiē tiān.白露横江，水光接天。zòng yī wěi zhī suǒ rú, líng wàn qǐng zhī máng rán.纵一苇之所如，凌万顷之茫然。hào hào hū rú píng xū yù fēng, ér bù zhī qí suǒ zhǐ piāo piāo hū rú yí shì dú lì, yǔ huà ér dēng xiān.浩浩乎如凭虚御风，而不知其所止；飘飘乎如遗世独立，羽化而登仙。yú shì yǐn jiǔ lè shén, kòu xián ér gē zhī.于是饮酒乐甚，扣舷而歌之。gē yuē:" guì zhào xī lán jiǎng.歌曰：“桂棹兮兰桨。jī kōng míng xī sù liú guāng.击空明兮溯流光。miǎo miǎo xī yú huái, wàng měi rén xī tiān yī fāng.渺渺兮余怀，望美人兮天一方。" kè yǒu chuī dòng xiāo zhě, yǐ gē ér hé zhī, qí shēng wū wū rán, rú yuàn rú mù, rú qì rú sù, yú yīn niǎo niǎo, bù jué rú lǚ.”客有吹洞箫者，倚歌而和之，其声呜呜然，如怨如慕，如泣如诉，馀音袅袅，不绝如缕。wǔ yōu hè zhī qián jiāo, qì gū zhōu zhī lí fù.舞幽壑之潜蛟，泣孤舟之嫠妇。sū zǐ qiǎo rán, zhèng jīn wēi zuò, ér wèn kè yuē: hé wéi qí rán yě? kè yuē: yuè lǎng xīng xī.苏子愀然，正襟危坐，而问客曰：何为其然也？客曰：月朗星稀。wū què nán fēi.乌鹊南飞。cǐ fēi cáo mèng dé zhī shī hū! xī wàng xià kǒu, dōng wàng wǔ chāng, shān chuān xiāng móu, yù hū cāng cāng, cǐ fēi mèng dé zhī kùn yú zhōu láng zhě hū! fāng qí pò jīng zhōu, xià jiāng líng, shùn liú ér dōng yě, zhú lú qiān lǐ, jīng qí bì kōng, shāi jiǔ lín jiāng, héng shuò fù shī, gù yī shì zhī xióng yě, ér jīn ān zài zāi! kuàng wǒ yǔ zi, yú qiáo yú jiāng zhǔ zhī shàng, lǚ yú xiá ér yǒu mí lù.此非曹孟德之诗乎！西望夏口，东望武昌，山川相缪，郁乎苍苍，此非孟德之困于周郎者乎！方其破荆州，下江陵，顺流而东也，舳舻千里，旌旗蔽空，酾酒临江，横槊赋诗，固一世之雄也，而今安在哉！况我与子，渔樵于江渚之上，侣鱼暇而友麋鹿。jià yī yè zhī piān zhōu, jǔ páo zūn yǐ xiāng shǔ.驾一叶之扁舟，举匏樽以相属。jì fú yóu yú tiān dì, miǎo cāng hǎi zhī yī sù, āi wǒ shēng zhī xū yú, xiàn cháng jiāng zhī wú qióng.寄蜉蝣于天地，渺沧海之一粟，哀我生之须臾，羡长江之无穷。xié fēi xiān yǐ áo yóu, bào míng yuè ér zhǎng zhōng.挟飞仙以遨游，抱明月而长终。zhī bù kě hū zhòu dé, tuō yí xiǎng yú bēi fēng.知不可乎骤得，托遗响于悲风。sū zǐ yuē: kè yì zhī fū shuǐ yǔ yuè hū? shì zhě rú sī, ér wèi cháng wǎng yě yíng xū zhě rú bǐ, ér zú mò xiāo zhǎng yě.苏子曰：客亦知夫水与月乎？逝者如斯，而未尝往也；盈虚者如彼，而卒莫消长也。gài jiāng zì qí biàn zhě ér guān zhī, zé tiān dì céng bù néng yǐ yī shùn zì qí bù biàn zhě ér guān zhī, zé wù yǔ wǒ jiē wú jìn yě, ér yòu hé xiàn hū.盖将自其变者而观之，则天地曾不能以一瞬；自其不变者而观之，则物与我皆无尽也，而又何羡乎。qiě fú tiān dì zhī jiān, wù gè yǒu zhǔ.且夫天地之间，物各有主。gǒu fēi wú zhī suǒ yǒu, suī yī háo ér mò qǔ.苟非吾之所有，虽一毫而莫取。wéi jiāng shàng zhī qīng fēng, yǔ shān jiān zhī míng yuè, ěr dé zhī ér wèi shēng, mù yù zhī ér chéng sè, qǔ zhī wú jìn, yòng zhī bù jié.惟江上之清风，与山间之明月，耳得之而为声，目遇之而成色，取之无尽，用之不竭。shì zào wù zhě zhī wú jìn cáng yě, ér wú yǔ zi zhī suǒ gòng shì.是造物者之无尽藏也，而吾与子之所共适。kè xǐ ér xiào, xǐ zhǎn gèng zhuó.客喜而笑，洗盏更酌。yáo hé jì jǐn, bēi pán láng jí.肴核既尽，杯盘狼藉。xiāng yǔ zhěn jiè hū zhōu zhōng, bù zhī dōng fāng zhī jì bái.相与枕藉乎舟中，不知东方之既白。