《百字令（几上凝尘戏画梅一枝）》

xiǎo qí yōu pì, jiǔ wú rén dào cǐ, mǎn dì láng jí.小齐幽僻，久无人到此，满地狼藉。jī àn chén shēng duō shǎo hàn, bǎ yù zhǐ qīn chuán zōng jī.几案尘生多少憾，把玉指亲传踪迹。huà chū nán zhī, zhèng kāi cè miàn, huā ruǐ jù duān dì.画出南枝，正开侧面，花蕊俱端的。kě lián fēng yùn, gù rén nán jì xiāo xī.可怜风韵，故人难寄消息。fēi gòng xuě yuè jiāo guāng, zhè bān zào huà, qǐ fèi dōng jūn lì.非共雪月交光，这般造化，岂费东君力。zhǐ qiàn qīng xiāng lái pū bí, yì yǒu tiān rán biāo gé.只欠清香来扑鼻，亦有天然标格。bù shàng hán chuāng, bù suí liú shuǐ, yīng bù diàn gōng é.不上寒窗，不随流水，应不钿宫额。bù chóu sān nòng, zhī chóu luó xiù qīng fú.不愁三弄，祗愁罗袖轻拂。