《满庭芳》

duō zāi niú ér, xīn zhuàng lì zhuàng, jǐ rén néng kě qiān xì.咄哉牛儿，心壮力壮，几人能可牵系。wèi ài yuán shàng, jiāo nèn cǎo qī qī.为爱原上，娇嫩草萋萋。zhǐ guǎn qīn qīng zhú cuì, bēn zǒu hòu qǐ yuàn qún mí.只管侵青逐翠，奔走后、岂愿群迷。zhēng zhī dào, shān yáo shuǐ yuǎn, huí shǒu dào jiā chí.争知道，山遥水远，回首到家迟。mù tóng, néng yǒu zhì, zhǎng shéng láo bǎ, duǎn shāo gāo xié.牧童，能有智，长绳牢把，短梢高携。rèn cóng tā, rù ní rù shuǐ wú wéi.任从它，入泥入水无为。wǒ zì xīn diào bù wěn, qīng sōng xià héng dí zhǎng chuī.我自心调步稳，青松下、横笛长吹。dāng guī chǔ, rén niú bú jiàn, zhèng shì yuè míng shí.当归处，人牛不见，正是月明时。