《浪淘沙（云藏鹅湖山）》

tái shàng píng lán gān.台上凭阑干。yóu qiè chūn hán.犹怯春寒。bèi shuí tōu le zuì gāo shān.被谁偷了最高山。jiāng wèi liù dīng yí qǔ qù, bù zài rén jiān.将谓六丁移取去，不在人间。què shì xiǎo hán jiān.却是晓寒间。tè dì zhē lán.特地遮拦。yǔ tiān yí yàng zì màn màn.与天一样自漫漫。xǐ de dōng fēng shōu juǎn jǐn, yī jiù zhuī huán.喜得东风收卷尽，依旧追还。yōu fāng dú xiù zài shān lín.幽芳独秀在山林。bù pà xiǎo hán qīn.不怕晓寒侵。yīng xiào qián táng sū xiǎo, yǔ jiāo zhōng dài wú yīn.应笑钱塘苏小，语娇终带吴音。chéng chá guī qù, yún tāo wàn qǐng, shuí shì zhī xīn.乘槎归去，云涛万顷，谁是知心。xiě xiàng shēng xiāo píng shàng, xiāo rán bàn wǒ hán qīn.写向生绡屏上，萧然伴我寒衾。