《念奴娇》

nèn bīng wèi bái, bèi shuāng fēng huàn què, mǎn yuàn qiū sè.嫩冰未白，被霜风换却，满院秋色。xiǎo gé shēn chén wéi zuò cù, chū yōng hóng lú yí zhǎi.小阁深沉围坐促，初拥红炉宜窄。lián mì shōu xiāng, chuāng míng chí yè, yàn lěng níng xīn dī.帘密收香，窗明迟夜，砚冷凝新滴。wú rén zhī dào, gè zhōng duō shǎo cén jì.无人知道，个中多少岑寂。fān niàn yī zhěn gāo táng, dāng nián xiān mèng jué, nán xún xiāo xī.翻念一枕高唐，当年仙梦觉，难寻消息。shuì qǐ wēi xǐng yī xiù zhòng, bù guǎn yāo zhī yóu suǒ.睡起微醒衣袖重，不管腰支犹索。xuán nuǎn yín huáng, shí tiān sū zì, sǔn yù hán wú lì.旋暖银簧，时添酥字，笋玉寒无力。rú jīn cháng duàn, mù yún yī jiù níng bì.如今肠断，暮云依旧凝碧。