《感皇恩》

qí mǎ tà hóng chén, cháng ān zhòng dào.骑马踏红尘，长安重到。rén miàn yī qián shì huā hǎo.人面依前似花好。jiù huān cái zhǎn, yòu bèi xīn chóu fēn le.旧欢才展，又被新愁分了。wèi chéng yún yǔ mèng, wū shān xiǎo.未成云雨梦，巫山晓。qiān lǐ duàn cháng, guān shān gǔ dào.千里断肠，关山古道。huí shǒu gāo chéng shì tiān yǎo.回首高城似天杳。mǎn huái lí hèn, fù yǔ luò huā tí niǎo.满怀离恨，付与落花啼鸟。gù rén hé chǔ yě, qīng chūn lǎo.故人何处也，青春老。