《水调歌头（舟过桃源，适逢初度，和欧阳楚翁韵）》

wú xuán zhōng bù bái, ǎo chū lǎo yáng xióng.吾玄终不白，拗出老扬雄。jìn rì qīng jīn lǜ fā, zhuǎn pàn hū chéng wēng.近日青衿绿发，转盼忽成翁。suō shǒu F56B tiān zhuì dì, jí lì yú yuān qǔ rì, zhí yù rù féng gōng.缩首F56B天坠地，极力虞渊取日，直欲入冯宫。yū kuò yǒu rú cǐ, shuí bù xiào wáng gōng.迂阔有如此，谁不笑王公。shí nián hòu, shù chuán wū, yǐn yá fēng.十年后，数椽屋，隐琊峰。rén tàn qián kūn xǔ dà, xī wèng lǎo shān zhōng.人叹乾坤许大，醯瓮老山中。yú shì fàn huái háng sì, yú shì yán zōu guò lǔ, qiān gǔ mù yú fēng.于是泛淮航泗，于是沿邹过鲁，千古慕雩风。zào wù jì shēng wǒ, sī dào qǐ zhōng qióng.造物既生我，斯道岂终穷。