《水龙吟（和吴宪韵，且坚郁孤同游之约）》

yì fēi wěn jià gāo qiū, yíng rén mǎn mù qīng xīn jǐng.驿飞稳驾高秋，迎人满目清新景。qiū hái yǒu sè, fú róng zhào shuǐ, chén zhuāng duì jìng.秋还有色，芙容照水，晨妆对镜。xuě juǎn hán lú, zì héng guò yàn, dù fú gū tǐng.雪卷寒芦，字横过雁，渡浮孤艇。shì sāo rén xíng chǔ, qiāng fēng diào yuè, xiāng mǎn xiù guò méi lǐng.是骚人行处，腔风调月，香满袖、过梅岭。duàn àn yān shōu rén jìng.断岸烟收人静。yǔ shēng gàn tóng shū fēng lěng.雨声干、桐疏枫冷。xiān rán dú xiào, xiān wēng qǐ wǔ, wò lóng hū xǐng.掀髯独笑，仙翁起舞，卧龙呼醒。jìn xiǎo yáng chūn, wèi méi yě hé, chí chí biān yǐng.近小阳春，为梅也合，迟迟鞭影。gèng yù gū yī xiào zhuī huān, liào dé pō wēng shǒu kěn.更郁孤、一笑追欢，料得坡翁首肯。