《兰陵王》

yàn chuān mù.燕穿幕。chūn zài shēn shēn yuàn luò.春在深深院落。dān yī shì, lóng mò xuán xūn, yòu pà dōng fēng xiǎo hán báo.单衣试，龙沫旋薰，又怕东风晓寒薄。bié lái qíng xù è.别来情绪恶。shòu dé yāo wéi liǔ ruò.瘦得腰围柳弱。qīng míng jìn.清明近。zhèng shì hǎi táng, qiè yǔ fāng zōng rèn piāo bó.正似海棠，怯雨芳踪任飘泊。chāi liú qù nián yuē.钗留去年约。hèn yì lǎo jiāo yīng, duō wù líng què.恨易老娇莺，多误灵鹊。bì yún yǎo miǎo tiān yá gè.碧云杳渺天涯各。wàng bù duàn fāng cǎo, gèng mí xiāng xù, huí wén qiáng xiě zì lǚ cuò.望不断芳草，更迷香絮，回文强写字屡错。lèi yù zhù hái gé.泪欲注还阁。gū zhuó.孤酌。zhù chūn jiǎo.住春脚。biàn cǎi jú shuí kān, bǎo zhěn yōng xué.便彩局谁堪，宝轸慵学。jiē chú shí qǔ fēi huā jué.阶除拾取飞花嚼。shì duō shǎo chūn hèn, děng xián tūn què.是多少春恨，等闲吞却。lán gān měng pāi, tàn mìng bó, huǐ jiù nuò.阑干猛拍，叹命薄，悔旧诺。