《念奴娇（次韵范正之柳絮）》

shuǐ xuān shā àn, wǔ fēng qīng piāo dòng yì tiān qíng xuě.水轩沙岸，午风轻、飘动一天晴雪。rì sè jīng yíng guāng xuàn yǎn, xì zhú yóu sī míng miè.日色晶荧光眩眼，细逐游丝明灭。lián mù zhōng jiān, lóu tái cè pàn, hún shì yáo yīng jī.帘幕中间，楼台侧畔，浑是瑶瑛积。zhuì sōng nián zhú, huǎng rán rú duì sān jué.缀松黏竹，恍然如对三绝。yáo rèn fǎng fú fēi huā, huā fēi hái shì, nǎo luàn duō qíng kè.遥认仿佛飞花，花非还似，恼乱多情客。diǎn rǎn chūn shān wú dìng dù, yòu zhuǎn shěn xiāng tíng běi.点染春衫无定度，又转沈香亭北。mì mì shū shū, xié xié zhěng zhěng, sì xuě nán fēn bié.密密疏疏，斜斜整整，似雪难分别。pō xiān bú jiàn, hòu rén yǒu kǒu hé shuō.坡仙不见，后人有口何说。