《满江红》

yòng yùn xiè zhī用韵谢之bǐ měi rén xī, bù kěn wèi shí rén zhuāng shù.彼美人兮，不肯为、时人妆束。kōng zì ài běi chuāng shuì měi, dōng lín pēi shú.空自爱、北窗睡美，东邻醅熟。bù dào yǒu rén chéng lí suǒ, zhí jiào wú jì fēn gāo fù.不道有人成离索，直教无计分膏馥。wàng hè fēi bú dào mù yún gāo, lán gān qū.望鹤飞、不到暮云高，阑干曲。jū zài gǔ, rén jīn yù.驹在谷，人金玉。zài lù shàng, rén kuān zhóu.＿在陆上，人宽轴。xiào wú jīn hé kǔ, nài sī kōng rǔ.笑吾今何苦，耐司空辱。yīng wèi áo áo niǎo fǎn bǔ, zhēn chéng luò luò shé ān zú.应为嗷嗷鸟反哺，真成落落蛇安足。dào zǐ zhōu jiù shì shàng xīn lái, hū bēi.到梓州、旧事上心来，呼杯＿。