《临江仙（与同官饮于海棠花下，烧烛照花即席赋）》

zì yǒu tiān rán zhēn fù guì, běn lái bù wéi rén yán.自有天然真富贵，本来不为人妍。jǐn jiāng zuì yǎn zhe fán biān.谨将醉眼著繁边。gèng qíng gāo zhú zhào, jīng jiǎo yè shēn mián.更擎高烛照，惊搅夜深眠。huā bù néng yán hái zì xiào, hé xū yǒu xǔ duō bān.花不能言还自笑，何须有许多般。mǎn kōng míng yuè sì chuí tiān.满空明月四垂天。liǔ biān hóng qìn lù, zhú wài cuì wēi yān.柳边红沁露，竹外翠微烟。