《满江红（中秋邀茶漕二使者，不见月）》

xǐ jiàn zhōng qiū, jí zài jiǔ dēng lóu yāo yuè.喜见中秋，急载酒、登楼邀月。shuí liào dé kuáng fēng zuò chóng, fú yún wéi niè.谁料得、狂风作崇，浮云为孽。gū fù lán gān níng wàng yǎn, bù jiào bǎo jiàn xuán yín quē.孤负阑干凝望眼，不教宝鉴悬银阙。dàn yán qián yī jiù wǔ yāo xié, gē hóu yān.但筵前、依旧舞腰斜，歌喉咽。yīn yǔ jì, yuán bìng quē.阴与霁，圆并缺。nán zhǐ zhǔn, xiū fēn bié.难指准，休分别。kuàng shǎng xīn lè shì, cóng lái mó zhé.况赏心乐事，从来磨折。cháng bǎ yī zūn péi xiào yǔ, yě shèng xū dù jiā shí jié.常把一尊陪笑语，也胜虚度佳时节。guài pō xiān dǐ shì tài chóu shēng, jīng huá fà.怪坡仙、底事太愁生，惊华发。