《念奴娇（京口上元雪夜招唐元明）》

yì tiān chūn yì, chèn dōng huáng yōu shǎng, zhòng fēi duān yè.一天春意，趁东皇幽赏，重飞端叶。zào wù yǒu xīn chéng wěi guān, lái bàn hóng qú kāi chè.造物有心成伟观，来伴红蕖开彻。guì pò chū yuán, méi sāi quán fàng, jié wù jù qí jué.桂魄初圆，梅腮全放，节物俱奇绝。lěng guān mén xiàng, wàng zhōng běi gù lóu dié.冷官门巷，望中北固楼堞。xiá xiǎng péng dǐ gāo rén, yōng qīn wú mèi, jiǔ qǔ cháng zēng jié.遐想篷底高人，拥衾无寐，九曲肠增结。wǒ yì dī chuāng fān dù zhǐ, shī xǐ yáo huā yíng chǐ.我亦低窗翻蠹纸，失喜瑶花盈尺。yōng bí gū yín, sāo tóu wēi zuò, suǒ qiàn wéi jiā kè.拥鼻孤吟，搔头危坐，所欠惟佳客。xū jūn lái cǐ, liǎn wén xiāng duì shēng xié.须君来此，脸纹相对生缬。