《嵩山十志十首》

cǎo táng zhě, gài yīn zì rán zhī xī fù, qián dāng yōng xù zī rén lì zhī dì gòu,草堂者，盖因自然之谿阜，前当墉洫；资人力之缔构，hòu jiā máo cí.后加茅茨。jiāng yǐ bì zào shī, chéng dòng yǔ zhī yòng zhāo jiǎn yì,将以避燥湿，成栋宇之用；昭简易，yè qián kūn zhī dé, dào kě róng xī xiū xián.叶乾坤之德，道可容膝休闲。gǔ shén tóng dào, cǐ qí suǒ guì yě.谷神同道，此其所贵也。jí mí zhě jū zhī, zé wàng wéi jiǎn shì, shī tiān lǐ yǐ.及靡者居之，则妄为剪饰，失天理矣。cí yuē:词曰：shān wèi zhái xī cǎo wèi táng, zhī lán xī yào fáng.山为宅兮草为堂，芝兰兮药房。luó mí wú xī pāi bì lì,罗蘼芜兮拍薜荔，quán bì xī lán qì.荃壁兮兰砌。mí wú bì lì xī chéng cǎo táng, yīn yīn suì xī fù fù xiāng,蘼芜薜荔兮成草堂，阴阴邃兮馥馥香，zhōng yǒu rén xī xìn yí cháng.中有人兮信宜常。dú jīn shū xī yǐn yù jiāng, tóng yán yōu cāo xī bù yì zhǎng.读金书兮饮玉浆，童颜幽操兮不易长。