《满庭芳》

gǎo mù xíng hái, fú yún shēn shì, yī nián liǎng dào jīng huá.槁木形骸，浮云身世，一年两到京华。yòu hái chéng xìng, xián kàn luò yáng huā.又还乘兴，闲看洛阳花。wén dào gé chéng hóng zuì hǎo, chūn guī hòu zhōng wěi ní shā.闻道革呈红最好，春归后、终委泥沙。wàng yán chù, huā kāi huā xiè, bù shì wǒ shēng yá.忘言处，花开花谢，不似我生涯。nián huá.年华。liú bú zhù, jī cān kùn qǐn, chù chù wèi jiā.留不住，饥餐困寝，触处为家。zhè yī lún míng yuè, běn zì wú xiá.这一轮明月，本自无瑕。suí fēn dōng qiú xià gě, dōu bú huì chì shuǐ huáng yá.随分冬裘夏葛，都不会、赤水黄芽。shéi zhī wǒ, chūn fēng yī guǎi, tán xiào yǒu dān shā.谁知我，春风一拐，谈笑有丹砂。