《蝶恋花》

zhāng yì yǒu suǒ qǔ.张亦有所娶。shì jīng qí suǒ jū, nǎi yīn qí fū yán yú cuī, yǐ wài xiōng jiàn.适经其所居，乃因其夫言于崔，以外兄见。fū yǐ nuò zhī, ér cuī zhōng bù wéi chū.夫已诺之，而崔终不为出。zhāng yuàn niàn zhī chéng, dòng yú yán sè.张怨念之诚，动于颜色。cuī zhī zhī, qián fù yī shī jì zhāng yuē:" zì cóng xiāo shòu jiǎn róng guāng.崔知之，潜赋一诗寄张曰：“自从消瘦减容光。wàn zhuǎn qiān huí lǎn xià chuáng.万转千回懒下床。bù wéi páng rén xiū bù qǐ, wèi láng qiáo cuì què xiū láng.不为旁人羞不起，为郎憔悴却羞郎。" jìng bù zhī jiàn.”竟不之见。hòu shù rì zhāng jūn jiāng xíng, cuī yòu fù yī shī yǐ xiè jué zhī.后数日张君将行，崔又赋一诗以谢绝之。cí yuē:" qì zhì jīn hé dào, dāng shí qiě zì qīn.词曰：“弃置今何道，当时且自亲。hái jiāng jiù lái yì, lián qǔ yǎn qián rén.还将旧来意，怜取眼前人。" fèng láo gē bàn, zài hé qián shēng.”奉劳歌伴，再和前声。shāng diào shí èr shǒu zhī shí yī商调十二首之十一mèng jué gāo táng yún yǔ sàn.梦觉高唐云雨散。shí èr wū fēng, gé duàn xiāng sī yǎn.十二巫峰，隔断相思眼。bù wéi páng rén yí bù lǎn.不为旁人移步懒。wèi láng qiáo cuì xiū láng jiàn.为郎憔悴羞郎见。qīng yì bù lái gū fèng yuàn.青翼不来孤凤怨。lù shī táo yuán, zài huì zhōng wú biàn.路失桃源，再会终无便。jiù hèn xīn chóu wú jì qiǎn, qíng shēn hé sì qíng jù qiǎn.旧恨新愁无计遣，情深何似情俱浅。